Realizacje
Muzeum Auschwitz - Birkenau
Podane konserwacji żelbetowe słupy ogrodzenia wewnętrznego znajdowały się na terenie Obozu Zagłady w Oświęcimiu i Oświęcimiu-Brzezińce.
obiekt wpisany na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, nr rej.: A-714/95 z 2.08.1995
To tutaj naziści wybudowali większość urządzeń masowej zagłady i zamordowali większość ofiar.
Auschwitz I, utworzonego w 1940 r. na terenie i w budynkach przedwojennych polskich koszar.
Birkenau zaczęto budować jesienią 1941 roku w odległości ok. 3 km od najstarszego tzw. obozu macierzystego, określanego później także jako Auschwitz I, utworzonego z rozkazu Himmlera w roku 1940, na terenie przedwojennych polskich koszar.
Wszystkie obozy i podobozy Niemcy odizolowali od świata zewnętrznego i otoczyli ogrodzeniem z betonowych słupów i drutu kolczastego.
Konserwowane słupy pochodzą z okresu dalszej rozbudowy obozu koncentracyjnego w Brzezince, tj. z lat 1942-1943.
Przedmiot konserwacji stanowią słupy o konstrukcji żelbetowej odlanej w szalunku. Wysokość słupów wynosi ok. 3, 25 m. Zbrojenie to cztery druty Φ10mm połączone strzemionami. Frakcja żwiru użytego do betonu jest bardzo różna, od bardzo drobnej 2-3 mm do ok. 20-30 mm.
Słupy nie posiadają izolacji, ale nie zaobserwowano podsiąkania kapilarnego od podłoża. Na powierzchni słupów występują liczne glony i porosty.
Główną przyczyną destrukcji słupów jest korozja stali zbrojeniowej, która powodowała rozsadzanie betonowej konstrukcji. Woda w głąb betonu przedostawała się przez szczeliny skurczowe lub wtórne pęknięcia. Nie bez znaczenia dla trwałości betonu i szybkości korozji stali było sąsiedztwo zakładów chemicznych.
Wykonaliśmy konserwację 2157 szt. słupów